கண்டவளும் கேட்டதனை யுற்றுநோக்கி உண்டான குறைநீக்கி உயிரைப்போற்றி

கண்ணிரண்டில் சேர்த்துவைத்த கருணையோடு

என்னிரக்க மனந்தாங்கும் இதயங்கொண்டு

அன்னையவள் ஆலயத்தை அடையும்வேளை

மண்ணிருக்கும் உயிர்களுக்கு மகிழ்ச்சி யொன்றே!

மண்டியிட்டு மாதாவின் தாள்பணிந்து

கொண்டுவந்த விளக்கேற்றி குறையைச்சுட்டி

அண்டமெலாம் ஆனவுயிர் துன்பந்தன்னை

ஒன்றுவிடா சொல்லிமனம் ஓய்கின்றேனே!

கண்டவளும் கேட்டதனை யுற்றுநோக்கி

உண்டான குறைநீக்கி உயிரைப்போற்றி

மண்மடியில் மகத்தான வாழ்வளித்து

கொண்டாட செய்கின்றாள் குமரிப்பெண்ணாள்!

அன்னையுள பூமியிலே அழுக்குயில்லை

கண்ணில்பட காரிருளும் நிலைப்பதில்லை

சொன்னவுடன் சுயந்தோன்றும் மாதாவாலே

என்றென்றும் அழிவில்லை காப்பாள் மேரி!

ஆனையூரான்