அன்னையைக் காண்கிறேன் அமைதியின் வடிவமாய்!

அருவமாய் உருவமாய் அதனிடைத் திருவுமாய்
பெருவெளி தன்னிலே பேரெழிற் ஒளியுமாய்
தருவுமாய் கிளையுமாய் தழைத்தவெண்பசுவுமாய்
குருவுமாய் சீடனாய் கூடுமோர் சுகமுமாய்!

மண்ணிலே மகத்துவம் மலர்த்திடும் தாயுமாய்
கண்ணிலே கருத்திலே கலந்தொரு விடிவுமாய்
விண்ணிலே விளங்கிடும்
வியத்தகு பொலிவுமாய்
அன்னையைக் காண்கிறேன்
அமைதியின் வடிவமாய்!

அழைக்கிறாள் தருகிறாள்
அடையவே யாவையும்
மழைக்கரம் நீளவே
மறைக்கிறாள் துன்பமும்
தழைக்கவே செய்கிறாள்
தத்துவம் ஞானமும்
தழுவலே செய்கிறாள்
தாயவள் அன்பினால்!

கர்மமா உலகதில்
காத்திடும் தெய்வமே
தர்மமா தத்துவம்
தரணியில் ஓங்கவே
மர்மமாயன தோர்
மானிடம் காத்திட
மரியா ளமர்ந்தளே
மறைபொருள் ஒன்றென!